In deze Lars weet raad deelt Lars, Co-founder van Jellow, zijn ervaring als het gaat over het sollicitatieproces. Een sollicitatiegesprek wil nog wel eens de vorm aannemen van een interview en daarmee geef je een verkeerd signaal. Maar welke aspecten zijn belangrijk en wat is Lars zijn advies? Je leest het in deze editie.
Ik weet het nog heel erg goed. Het was 2010 en één van de partners van een groot en vooraanstaand consultancybureau had mij aangesproken en gevraagd of ik een keer met hen in gesprek wilde voor een mooie functie binnen hun bedrijf. Ik had het prima naar mijn zin bij mijn huidige baan, maar ik was toch gevleid en nieuwsgierig, dus ging ik in op de uitnodiging.
Op de dag zelf ging ik vol goede zin naar Amsterdam om kennis te maken met het bedrijf. Om meer te weten te komen over de mensen en de functie die zij voor mij voor ogen hadden en de ambities die daarbij horen. Natuurlijk had ik me ingelezen, maar dat is toch net iets anders.
Eenmaal aangekomen bij een prachtig pand werd ik vriendelijk verwelkomd en mocht ik met een heerlijke kop koffie plaatsnemen in een moderne glazen vergaderruimte (dit was toen nog heel erg hip). Mijn gesprekspartner kwam binnen. Ze gaf me een hand en het gesprek startte met een korte prettige kennismaking van 3 minuten. So far, so good.
Maar na deze 3 minuten veranderde plotseling het hele gesprek; het werd een interview. De vriendelijke dame pakte mijn cv uit haar map en begon de ene na de andere vraag op me af te vuren. Zonder dat ik de mogelijkheid kreeg om wedervragen te stellen, ging ze in een hoog tempo door met ondervragen om na ongeveer 35 minuten af te sluiten met: ”Bedankt! Ik weet genoeg…”, en ze pakte haar spullen in. Ze moest immers door naar een volgende meeting. Een ontzettend plezierige ervaring veranderde in een deceptie.
Toen de partner een dag later belde en mij enthousiast vertelde dat zijn collega het een enorm fijn en goed gesprek vond, moest ik hem toch teleurstellen. Ik had het heel anders ervaren. Licht geschokt hing hij op, nadat ik mijn versie van de ervaring had kunnen delen.
Het was eigenlijk geen gesprek, maar een interview.
Wat was eigenlijk de reden waarom ik het onprettig vond?
Er was totaal geen balans in het gesprek. Ik kreeg het gevoel dat ik blij mocht zijn om überhaupt daar een gesprek te voeren. En dat ik echt geluk had als ik daar mocht komen werken. Dat ik ook vragen over het bedrijf had, over mijn rol etc., was totaal niet relevant. De gelijkwaardigheid in het gesprek was totaal zoek. Het was eigenlijk geen gesprek, maar een interview.
Twee weken geleden kreeg ik in mijn mailbox de resultaten van een onderzoek waaruit blijkt dat in de top 5 van belangrijke aspecten bij een sollicitatieprocedure twee geheel nieuwe items zijn toegetreden:
- Een gelijkwaardige gesprekspartner zijn van de werkgever
- De mogelijkheid om mijzelf te presenteren
Ik moest gelijk aan bovenstaande ervaring denken, maar ook aan legio gesprekken die ik in de afgelopen jaren voerde met freelancers. Freelancers vinden deze gelijkwaardigheid wellicht nóg belangrijker dan personen die solliciteren op een vaste vacature. Er zijn redelijk wat freelancers die bedankten voor een klus, doordat zij tijdens een kennismaking niet het juiste gevoel kregen. Dat is zonde, want ik geloof niet dat de interviewtechniek bewust gekozen wordt. Veel mensen denken dat het nou eenmaal zo hoort.
Begin je sollicitatiegesprek met een kennismaking van 10 minuten en geef daarna de kandidaat ruimschoots de tijd om zichzelf te presenteren.
Mijn advies
Begin je sollicitatiegesprek met een kennismaking van 10 minuten en geef daarna de kandidaat ruimschoots de tijd om zichzelf te presenteren. Laat hem of haar vertellen over ervaringen, ambities en wat ze belangrijk vinden in het leven. Natuurlijk kan je hen vragen stellen die aansluiten bij hetgeen jij belangrijk vindt. Stap niet in de valkuil om direct allerlei vragen op iemand af te vuren in een soort interviewvorm. Belangrijk: Geef van tevoren aan dat dit de opzet is tijdens het gesprek, zodat men zich ook hierop voor kan bereiden.
Uiteraard neem je zelf ook de tijd om jouw bedrijf en de functie te presenteren. Zo geef je de kandidaat een goed en eerlijk beeld over de werkomgeving, de afdeling, de rol, de ambities en andere zaken die belangrijk zijn. Laat als het kan de kandidaat ook de werkomgeving zien.
Niet alleen kom je op deze manier véél meer over de kandidaat te weten, maar je creëert ook een plezierig gesprek op basis van gelijkwaardigheid. Het is daarnaast ook prettiger voor jezelf. Uiteindelijk zal je zien dat de juiste mensen ook voor jouw bedrijf zullen kiezen. Maak er dus een sollicitatiegesprek van in plaats van een sollicitatie-interview. Probeer het maar eens.
En by the way:
Uiteindelijk ben ik wel voor het consultancybureau gaan werken. De partner reageerde perfect op mijn feedback en zorgde dezelfde week nog voor een heel plezierig vervolggesprek. Ik kon mijn vragen stellen en we konden op een plezierige manier praten over de functie. Zo kwamen we er beiden achter of ik de juiste persoon voor de rol was.
